Konwoje

[Maurycy Orański]

Po sporej przerwie marynarze znów zostali wezwani na statki. Gdy stawili się w porcie czekały tam już skrzynie z kawą i kakao. Załadunek wszystkiego i przygotowanie statków do wypłynięcia pochłonęło okolo czterech godzin. Po tym czasie wyprawa ruszyła w morze.

[Maurycy Orański]

Po miesięcznej przerwie oficerowie postanowili sprawdzić umiejętności walki marynarzy na statkach handlowych. Na rozkaz komandora statki stanęły na kilkanaście minut aby oficerowie i podoficerowie piechoty morskiej i floty wojennej przydzieleni do pomocy oficerom marynarki handlowej zdołali dotrzeć na pokłady handlowców.
Tam już czekali na nich marynarze z wolnej wachty. Strzelania z pistoletów i półhaków wypadły dość dobrze. Kolejne testy: czyli walka białą bronią. Marynarze posługiwali się szablami z zadowalającą zręcznością, choć jak zawsze brakowało im pomyślunku właściwego zawodowym żołnierzom. Z tego powodu wielu chętniej używało jako również broni białej półhaków. Walka wręcz wypadła najlepiej. Wielu marynarzy było w niej zaprawionych z karczemnych burd czy tez po prostu życia w niebezpiecznych przyportowych dzielnicach.

[Maurycy Orański]

Kolejny dzień minął już nie na ćwiczeniach ale na modlitwie. Przydzielony do konwoju kapelan nadworny wojewody wieczorem odprawił liturgię przepisaną na dzień dzisiejszy.

[Maurycy Orański]

Dzień kolejny, tak jak i poprzedni minął głównie na sprawach Boskich. Marynarze pełniący wachtę wyjątkowo przykładali się do swoich obowiązków.

[Maurycy Orański]

W sobotę załogi pełniły zwykła służbę morską. Nie działąo się nic wartego uwagi. Może jedynie było ciszej niż zwykle.

[Maurycy Orański]

Jeszcze przed świtem cały konwój zawinął do skarladzkiego portu aby ten Dzień przeżyć spokojnie. Po porannej mszy marynarze mogli świętować na pokładach lub w mieście.

[Maurycy Orański]

Na drugi dzień oficerowie zebrali wypoczętych marynarzy na statkach. Załogi z nową energią przystąpiły do wykonywania zadań i cała wyprawa obrała kurs na Francję.