Klasztor franciszkański w Sanoku założony został 27 lutego 1377 na mocy przywileju wydanego przez księcia Władysława Opolczyka władającego wówczas Rusią Czerwoną. Obecny kościół murowany wybudowany został w I połowie XVII wieku, klasztor murowany zaś w I połowie XVIII wieku.
Klasztor został jednocześnie ufundowany przez Michała Lubomirskiego 1 lutego 2021 r., zaś kościół klasztorny — 1 marca 2021 r. Zespół klasztorny stanowi jeden z ważniejszych ośrodków kultu religijnego w okolicy. Właściciel dóbr łańcuckich dość często przyjeżdża tu, by słuchać Ofiary Mszy świętej i umacniać się duchowo. Sanok wchodzi w skład Majątku Łańcut Michała Franciszka Lubomirskiego-Lisewicza.
Rankiem, dnia 18 grudnia, przez plac przyklasztorny przechodziły gromady ludzi. Kierowali się oni do klasztornego kościoła oo. franciszkanów.
Przybywali tłumnie na Mszę świętą odprawianą w czwartą już Niedzielę Adwentu przez gwardiana tutejszego klasztoru.
Zbliżają się Święta Bożego Narodzenia. Przygotujmy się więc należycie do Świąt Narodzenia Pańskiego. Nadto zaś pamiętajmy o powtórnym Przyjściu Pana naszego na końcu czasów.
Isa 45:8 Roráte, cœli, désuper, et nubes pluant justum: aperiátur terra, et gérminet Salvatórem Ps 18:2 Cœli enárrant glóriam Dei: et ópera mánuum ejus annúntiat firmaméntum. Glória Patri… Roráte, cœli, désuper, et nubes pluant justum: aperiátur terra, et gérminet Salvatórem
Iz 45:8 Niebiosa, spuśćcie rosę z góry, a obłoki niech zleją z deszczem Sprawiedliwego. Niech się otworzy ziemia i zrodzi Zbawiciela. Ps 18:2 Niebiosa głoszą chwałę Boga, dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon. Chwała Ojcu… Niebiosa, spuśćcie rosę z góry, a obłoki niech zleją z deszczem Sprawiedliwego. Niech się otworzy ziemia i zrodzi Zbawiciela.
Excita, quǽsumus, Dómine, poténtiam tuam, et veni: et magna nobis virtúte succúrre; ut per auxílium grátiæ tuæ, quod nostra peccáta præpédiunt, indulgéntiæ tuæ propitiatiónis accéleret: Qui vivis…
Wzbudź swą potęgę, prosimy Cię, Panie, i przyjdź, i z wielką siłą pośpiesz nam na pomoc, aby miłosierdzie Twoje, wspomagając nas łaską, przyspieszyło to, co wstrzymują nasze grzechy. Który żyjesz…
O Sapiéntia, quæ ex ore Altíssimi prodísti, attíngens a fine usque ad finem, fórtiter suavitérque dispónens ómnia: veni ad docéndum nos viam prudéntiæ.
O Mądrości, która wyszłaś z ust Najwyższego, Ty obejmujesz wszechświat od końca do końca i wszystkim rządzisz z mocą i słodyczą, przyjdź i naucz nas dróg roztropności.
Pod koniec dnia Santi Vilarte dotarł z Sarmacji na ziemie Korony w sprawach osobistych, ale po drodze z ciekawością zajrzał do kościoła sanockiego. Spodobało mu się szerokie wykorzystanie łaciny podczas liturgii, raczej obce w jego macierzystym Angemoncie. Wychodząc po błogosławieństwie i rozesłaniu, postanowił sobie kiedyś tu jeszcze wrócić.
Santiago Vilarte von Hippogriff Lord Szambelan Królestwa Hasselandu
Wszechmogący Boże, dziękując za udzielone nam łaski, † prosimy Ciebie, wzbudź w nas pragnienie darów, których wkrótce nam udzielisz, * i oczyść nasze serca, abyśmy mogli godnie obchodzić święta Narodzenia naszego Zbawiciela. Który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
W tym ostatnim tygodniu Adwentu przygotujmy się należycie do Świąt Narodzenia Pańskiego, byśmy nie tylko byli gotowi pobożnie i owocnie świętować Narodzenie naszego Pana Jezusa Chrystusa, lecz i byśmy byli przygotowani na spotkanie z Panem, którego Powrotu dnia ni godziny nie znamy, a winniśmy z wiarą i nadzieją wyczekiwać.
Cieszcie się, cieszcie, ludu mój! mówi Bóg wasz. Mówcie do serca Jeruzalem a przyzwijcie go; bo się skończyła złość jego, odpuszczona jest nieprawość jego: wzięło z ręki Pańskiéj dwojako za wszystkie grzechy swoje. Głos wołającego na puszczy: Gotujcie drogę Pańską, proste czyńcie na puszczy ścieżki Boga naszego. Każda dolina będzie podniesiona, a każda góra i pagórek będzie poniżony: i będą krzywe prostemi, a ostre drogami gładkiemi. I objawi się chwała Pańska: i ujrzy wszelkie ciało społem, że usta Pańskie mówiły.
Iz 40, 1-5
Wielkie Antyfony „O” w Nieszporach ostatniego tygodnia Adwentu w dniach 17-23 grudnia
O Radix Iesse, qui stas in signum populórum, super quem continébunt reges os suum, quem gentes deprecabúntur: veni ad liberándum nos, iam noli tardáre.
O Korzeniu Jessego, który się wznosisz jako znak dla narodów, przed Tobą zamilkną królowie, a ludy będą się modlić do Ciebie, przyjdź nas wyzwolić już dłużej nie zwlekaj.
Ojcze niebieski, za zwiastowaniem anielskim Niepokalana Dziewica przyjęła Twoje odwieczne Słowo † i przeniknięta światłem Ducha Świętego stała się świątynią Bożą, * prosimy Cię, spraw, abyśmy za Jej przykładem pokornie wypełniali Twoją wolę. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel.
Wszechmogący Boże, z radością oczekujemy przyjścia Twojego Syna w ludzkim ciele, † wysłuchaj łaskawie nasze prośby i daj nam osiągnąć życie wieczne, * gdy nasz Zbawiciel przyjdzie w chwale. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Antyfona na Komunię Błogosławiona jesteś, Maryjo, * któraś uwierzyła, * że spełnią się słowa powiedziane Tobie od Pana.
Łk 1, 45
Wielkie Antyfony „O” w Nieszporach ostatniego tygodnia Adwentu w dniach 17-23 grudnia
O Clavis David, et sceptrum domus Israel; qui áperis, et nemo claudit; claudis, et nemo áperit: veni et educ vinctum de domo cárcerís, sedéntem in ténebris et umbra mortis.
O Kluczu Dawida i Berło domu Izraela, Ty który otwierasz a nikt zamknąć nie zdoła, zamykasz a nikt nie otworzy, przyjdź i wyprowadź z więzienia człowieka pogrążonego w cieniu śmierci.
Boże, Ty przez przyjście swojego Syna wybawiłeś człowieka spod panowania grzechu i śmierci, † daj nam uczestniczyć w życiu Odkupiciela, * którego Wcielenie pokornie wyznajemy. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Wielkie Antyfony „O” w Nieszporach ostatniego tygodnia Adwentu w dniach 17-23 grudnia
Wszechmogący, wieczny Boże, będziemy wkrótce obchodzili święto Narodzenia Twojego Syna, † dlatego Cię prosimy: * niech nam, niegodnym sługom Twoim, okaże miłosierdzie Słowo, które przyjęło ciało w łonie Maryi Dziewicy i zamieszkało między nami. Które z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Wielkie Antyfony „O” w Nieszporach ostatniego tygodnia Adwentu w dniach 17-23 grudnia
Panie Jezu, przyjdź szybko i nie zwlekaj, * aby radość z Twojego przyjścia podniosła na duchu ufających Twojej dobroci. Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Późnym wieczorem w Wigilię Bożego Narodzenia do kościoła nadciągały tłumy ludzi. Spożyli już wieczerzę wigilijną i podążali na odprawianą o północy Mszę zwaną w Polsce tradycyjnie Pasterką (choć właściwie będąca tzw. Mszą anielską). Wśród tych ludzi byli także pan Michał Lubomirski z bliskimi, którzy wraz z innymi zmierzali na Pasterkę.
Noc była chłodna, na drogach zalegały zwały śniegu, wiatr jednak już nieco ucichł. Niebo było bezchmurne i rozświetlone mnóstwem gwiazd. Już nie jedna, pierwsza gwiazdka, z utęsknieniem wyglądana przez dzieci, lecz tysiące gwiazd, tworzących niezwykłe gwiazdozbiory.
Gdy ludzie zebrali się w świątyni, chór i organista zaczęli wykonywać kolędy. Przyłączyły się do nich głosy licznie zebranych okolicznych (i nie tylko) mieszkańców. Pomimo chłodu panującego na dworze, w środku zrobiło się już cieplej. A to warto wspomnieć, że kościół był wypełniony po brzegi.
Ps 2:7. Dóminus dixit ad me: Fílius meus es tu, ego hódie génui te. Ps 2:1 Quare fremuérunt gentes: et pópuli meditáti sunt inánia? Glória Patri… Dóminus dixit ad me: Fílius meus es tu, ego hódie génui te.
Ps 2:7 Pan rzekł do mnie: «Tyś Synem moim, Ja Cię dziś zrodziłem». Ps 2:1 Dlaczego się burzą narody, czemu ludy knują daremne zamysły? Chwała Ojcu… Pan rzekł do mnie: «Tyś Synem moim, Ja Cię dziś zrodziłem».
Is 9:2 et 6. Lux fulgébit hódie super nos: quia natus est nobis Dóminus: et vocábitur Admirábilis, Deus, Princeps pacis, Pater futúri sǽculi: cujus regni non erit finis. Ps 92:1 Dóminus regnávit, decórem indútus est: indútus est Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se. Glória Patri… Lux fulgébit hódie super nos: quia natus est nobis Dóminus: et vocábitur Admirábilis, Deus, Princeps pacis, Pater futúri sǽculi: cujus regni non erit finis.
Iz 9:2,6 Światłość zabłyśnie dzisiaj nad nami, albowiem narodził się nam Pan! A imię Jego nazwano: Przedziwny, Bóg, Książę pokoju, którego królestwu nie będzie końca. Ps 92:1 Pan króluje, w majestat się oblókł, odział się Pan w potęgę i przepasał się. Chwała Ojcu… Światłość zabłyśnie dzisiaj nad nami, albowiem narodził się nam Pan! A imię Jego nazwano: Przedziwny, Bóg, Książę pokoju, którego królestwu nie będzie końca.
Isa 9:6 Puer natus est nobis, et fílius datus est nobis: cujus impérium super húmerum ejus: et vocábitur nomen ejus magni consílii Angelus. Ps 97:1 Cantáte Dómino cánticum novum, quia mirabília fecit. Glória Patri… Puer natus est nobis, et fílius datus est nobis: cujus impérium super húmerum ejus: et vocábitur nomen ejus magni consílii Angelus.
Iz 9:6 Maleńki nam się narodził i Syn został nam dany; władza spoczęła na Jego ramionach, a imię Jego nazwano: Zwiastun wielkiego Planu. Ps 97:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową, albowiem cuda uczynił. Chwała Ojcu… Maleńki nam się narodził i Syn został nam dany, władza spoczęła na Jego ramionach, a imię Jego nazwano: Zwiastun Wielkiego Planu.
W 40 dzień po Narodzeniu Pańskim Kościół upamiętnia ofiarowanie Pana Jezusa w Świątyni i oczyszczenie Matki Bożej. Wedle prawa żydowskiego, pierworodnego należało ofiarować Bogu. Matka, która urodziła dziecko, składała wtedy też ofiarę oczyszczenia.
W tradycji polskiej święto to nazywane jest Świętem Matki Boskiej Gromnicznej, od gromnic (czyli świec) błogosławionych w tym dniu na początku Mszy świętej. Dawną tradycją rzymską jest uroczysta procesja. Nie tak starą jest zaś błogosławieństwo w tym dniu świec, jednak i ta jest od wieków praktykowana. Tak więc święto to jest związane z uroczystą procesją z błogosławionymi świecami zmierzającą do kościoła. Od tego dnia, ostatecznie cichną w kościołach kolędy.
W dniu tym rozważmy kwestię, w jakim stopniu ofiarowujemy się Panu Bogu i innym ludziom, na wzór Pana naszego Jezusa Chrystusa, który jako Dzieciątko ofiarowany został w Świątyni i który przez lata ofiarowywał się żyjąc wśród ludzi, aż po Krzyż, gdy ofiarował się za całą ludzkość i odkupił nasze winy. Rozważmy to i prośmy Boga, byśmy w naszym życiu ofiarowywali się nieustannie Bogu, a także drugiemu człowiekowi w służbie bliźnim, w codziennym naszym życiu, wśród trudów i obowiązków, wśród radości i smutków, w dążeniu do Królestwa Niebieskiego.
Omnípotens sempitérne Deus, majestátem tuam súpplices exorámus: ut, sicut unigénitus Fílius tuus hodiérna die cum nostræ carnis substántia in templo est præsentátus; ita nos fácias purificátis tibi méntibus præsentári. Per eúndem Christum Dominum nostrum. Amen..
Wszechmogący, wieczny Boże, błagamy pokornie Twój majestat, spraw, abyśmy stanęli przed Tobą z oczyszczonymi sercami, jak w dniu dzisiejszym Jednorodzony Syn Twój został przedstawiony w świątyni w prawdziwym naszym ciele. Przez tegoż Pana Chrystusa, Pana Naszego. Amen.
Światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela.