Rzeczpospolita Obojga Narodów

KONSTYTVCYJA SEYMOWA
z dnia III miesiąca X anno MMXX
o pojedynkach

My, Rady Koronne i Litewskie oraz stany oboyga narodów,
mając na uwadze dobro całej Ojczyzny naszej, a także dać wyraz woli naszej, postanawiamy, co następuje:

I.
Pojedynki odbywać się mogą w całej Rzeczypospolitej, zarówno na ziemiach koronnych i litewskich. Wyzwania może rzucić każdy szlachcic innemu nobilitowanemu, niezależnie od piastowanych godności, jako że stan szlachecki równy sobie jest. Tako i mieszczanie mogą się pojedynkować między sobą, acz przedstawiciele tegoż stanu prawa wyzywać szlachty na pojedynki nie mają.

II.
Stanowimy też, w myśl chrześcijańskich tradycji, że każdy wyzwany niezależnie od swego stanu odmówić udziału w pojedynku może i nijakiej ujmy na honorze mu to nie czyni. Tak samo wyzwany ma prawo przedstawić osobę, która w jego zastępstwie pojedynkować się będzie, jeżeli sam nie jest w stanie, czy to ze względów zdrowotnych, czy inszych sam uczestniczyć w walce.

III.
Pojedynkujący walczyć mogą do pierwszego trafienia, do opadnięcia z sił lub na śmierć i życie.
Jednakże stanowimy, że na ostatni rodzaj należy dodatkowe zezwolenie od króla otrzymać. Zasady tychże pojedynków oddzielne postanowienia określać będą.

IV.
Zakazujemy aby jakikolwiek szlachcic, mieszczanin, czy ktokolwiek inny pod bokiem króla szablę czy inszą broń dobywał. Tak samo stanowimy, że Jego Królewskiej Wysokości wyzywać na pojedynki ani panowie bracia, ani mieszczanie prawa nie mają. Ponadto stanowimy, że tak samo Król Jegomośc wyzywać na pojedynki ni szlachty, ni mieszczan praw nie ma, a czynimy to by majestatowi królewskiemu nie uwłaczać.

V.
Konstytucja ta przez Seym Walny uchwalona, pieczęcią królewską zostaje utrwalona.

/—/ Sebastian January II
Król Polski a Wielki Xiążę Litewski

y lud slachecki

KONSTYTVCYJA SEYMOWA
O Pojedynkach

My, Rady Koronne i Litewskie oraz stany oboyga narodów, mając na uwadze dobro całej Ojczyzny naszej, a także dać wyraz woli naszej, postanawiamy, co następuje:


I.
Pojedynki odbywać się mogą w całej Rzeczypospolitej, zarówno na ziemiach koronnych i litewskich. Wyzwania może rzucić każdy szlachcic innemu nobilitowanemu, niezależnie od piastowanych godności, jako że stan szlachecki równy sobie jest. Tako i mieszczanie mogą się pojedynkować między sobą, acz przedstawiciele tegoż stanu prawa wyzywać szlachty na pojedynki nie mają.

II.
Stanowimy też, w myśl chrześcijańskich tradycji, że każdy wyzwany niezależnie od swego stanu odmówić udziału w pojedynku może i nijakiej ujmy na honorze mu to nie czyni. Tak samo wyzwany ma prawo przedstawić osobę, która w jego zastępstwie pojedynkować się będzie, jeżeli sam nie jest w stanie, czy to ze względów zdrowotnych, czy inszych sam uczestniczyć w walce.

III.
Pojedynkujący walczyć mogą do pierwszego trafienia, do opadnięcia z sił lub na śmierć i życie.
Jednakże stanowimy, że na ostatni rodzaj należy dodatkowe zezwolenie od króla otrzymać. Zasady tychże pojedynków oddzielne postanowienia określać będą.

IV.
Zakazujemy aby jakikolwiek szlachcic, mieszczanin, czy ktokolwiek inny pod bokiem króla szablę czy inszą broń dobywał. Tak samo stanowimy, że Jego Królewskiej Wysokości wyzywać na pojedynki ani panowie bracia, ani mieszczanie prawa nie mają. Ponadto stanowimy, że tak samo Król Jegomośc wyzywać na pojedynki ni szlachty, ni mieszczan praw nie ma, a czynimy to by majestatowi królewskiemu nie uwłaczać.

V.
Konstytucja ta przez Seym Walny uchwalona, pieczęcią królewską zostaje utrwalona.



Sebastian January II
wraz z całym ludem szlacheckim