Dworek

[Miguel de Catalan]

- Naturalnie co zostanie to słudzy będę mogli spożyć, zabrać do rodzin i sąsiadów, albo rozdać ubogim. - U nas nic się nie marnuje. Wszystko jest jedzone albo rozdawane. Nie stać nas na marnotrawco. - oznajmił Michał. Również usiadł i zaczął posiłek od krótkiej modlitwy. - Życzę Pani smacznego. - uśmiechnął się i zaczął jeść.

[Miguel de Catalan]

Chciałaby Pani może skosztować jagnięciny wędzonej. ? - zapytał Michał sięgając sobie kolejny kawałek mięsa. Dolał sobie również wina, a widząc pusty kielich Pani Aldony zapytał:
Chce Pani Wina do obiadu.? Posiadam różne smaki. M.in. Wino z Węgier, które Polakom smakuje bardziej niż inne.

[Katarzyna Radziwiłłówna]

- Bardzo proszę. Mięsa ma Pan smaczne zatem i wina skosztuję. - odpowiedziała próbując różnych kolejnych potraw.

[Miguel de Catalan]

Ukroił Michał kawałek jagnięciny i podał na talerz swojemu gościowi. Nalał również do kielicha trochę wina.

- Za zdrowie Króla i pomyślność naszej ojczyzny. - zawołał Michał wznosząc toast.

[Katarzyna Radziwiłłówna]

Zdrowie ! Vivat. - powiedziała z radością w głosie Aldona. - Smaczna ta jagnięcina. Dobre mięso. Ma Pan dobrego kucharza. Proszę go pochwalić i przekazać moje słowa uznania.
Jestem już najedzona. Nie ma co się zbytnio przejadać.

[Miguel de Catalan]

Ma Pani rację. Grzegorzu proszę posprzątać po obiedzie. Ja natomiast udam się do ogrodu odpocząć. Zechce pani udać się tam ze mną i mi towarzyszyć? - zapytał Michał z głosem pełnym nadziei.

[Katarzyna Radziwiłłówna]

- Oczywiście, chętnie się do Pana przyłączę. Miło będzie spędzić trochę czasu na świeżym powietrzu. -
Powiedziała Aldona i udała się za gospodarzem do ogrodu. Był całkiem ładny i dobrze urządzony. Wiele było w nim zieleni, która działa uspokajająco na człowieka. Zapowiadało się zatem spokojne i miłe popołudnie.

[Miguel de Catalan]

Michał bawił się dobrze i starał się zagadywać do swego gościa aby ten nie nudził się i czuł się dobrze. Co chwilę przychodził Grzegorz z chłodnymi napojami, wodą, winem oraz miodem, również innymi trunkami i przekąskami i słodyczami. W końcu zdecydował się zapytać.
- Jako że jest niedziela udaję się dziś do kościoła Piotra i Pawła w Kamieńcu Podolskim. Na Gorzkie żale i niedzielną mszę świętą. Czy zechciałaby Pani pojechać ze mną i wspólnie wziąć udział w przeżywaniu tych ceremonii? Będę wielce zadowolony i uradowany móc tam pojechać wespół z panią.

[Katarzyna Radziwiłłówna]

- To ja będę zaszczycona, dziękuję za takie zaproszenie. Nie ma co zwlekać. Każe zaprzęgać konie i ruszajmy. - powiedziała Aldona głosem spokojnym z uśmiechem na twarzy.

[Miguel de Catalan]

Kiedy Kareta zajechała przed Dworek wysiedli z niej. A Michał odszedłszy na monet sięgnął po bukiet kwiatów zerwanych z ogrodu. - Kwiaty te są najpiękniejszymi jakie dziś znalazłem w moim ogrodzie. I choć są piękne to ich uroda przeminie kiedyś, natomiast uroda i piękno pani nigdy. - rzekł Potocki.
- Proszę pójść za mną. Pokój Pani został już przyszykowany i może Pani wypocząć dzisiaj. Zapraszam jednak na wieczerzę, abyśmy mogli uzupełnić naszą energię i zaspokoić głód.