Kolumna Zygmunta
Kolumna Zygmunta to pomnik króla Zygmunta III Wazy znajdujący się na placu Zamkowym w Warszawie. Monument został wzniesiony w latach 1643–1644 z fundacji Władysława IV Wazy według projektu Augustyna Locciego i Constantino Tencalli.
Wzniesiona w 1644 roku kolumna Zygmunta jest najstarszym świeckim pomnikiem w Warszawie oraz pierwszą kolumną osoby świeckiej wzniesioną w nowożytnej Europie; pozostała jedynym tego typu pomnikiem do 1810 roku, kiedy to w Paryżu wzniesiono kolumnę Vendôme. Kolumna została wystawiona z fundacji jego syna Władysława IV Wazy, który chciał w ten sposób uczcić pamięć swego ojca. Kolumna była pomnikiem cnót królewskich i obrazowała świecką i sakralną istotę władzy królewskiej. Jej wzniesienie miało cel polityczny (gloryfikacja dynastii Wazów i wzmocnienie władzy króla), dlatego też została umieszczona na placu przed Bramą Krakowską – w tamtym czasie najważniejszym węźle komunikacyjnym stolicy. Na rozkaz króla oczyszczono teren z istniejącej przy bramie i murach miejskich zabudowy, odkupionej od panien bernardynek.
Koncepcję kolumny opracowali Augustyn Locci i Constantino Tencalla. Brązowy posąg króla wykonał specjalnie sprowadzony z Bolonii Clemente Molli, a odlew z brązu oraz cztery tablice inskrypcyjne – królewski giser Daniel Tym. Władca został przedstawiony w archaizowanej zbroi i bogato dekorowanym płaszczu koronacyjnym, z koroną na głowie, w prawej dłoni trzyma szablę, w lewej – podtrzymuje oparty o cokół krzyż łaciński, prawą nogę opiera o hełm ze strusimi piórami; na piersiach ma order Złotego Runa. Posąg został odlany w całości. Na jego cokole umieszczono datę 1644 oraz nazwiska rzeźbiarza i odlewnika.
Od tamtego czasu pełni ważną funkcję, tutaj bowiem podczas wizyt zagranicznych często spotykają się przywódcy państw, składając kwiaty.
Wzniesiona w 1644 roku kolumna Zygmunta jest najstarszym świeckim pomnikiem w Warszawie oraz pierwszą kolumną osoby świeckiej wzniesioną w nowożytnej Europie; pozostała jedynym tego typu pomnikiem do 1810 roku, kiedy to w Paryżu wzniesiono kolumnę Vendôme. Kolumna została wystawiona z fundacji jego syna Władysława IV Wazy, który chciał w ten sposób uczcić pamięć swego ojca. Kolumna była pomnikiem cnót królewskich i obrazowała świecką i sakralną istotę władzy królewskiej. Jej wzniesienie miało cel polityczny (gloryfikacja dynastii Wazów i wzmocnienie władzy króla), dlatego też została umieszczona na placu przed Bramą Krakowską – w tamtym czasie najważniejszym węźle komunikacyjnym stolicy. Na rozkaz króla oczyszczono teren z istniejącej przy bramie i murach miejskich zabudowy, odkupionej od panien bernardynek.
Koncepcję kolumny opracowali Augustyn Locci i Constantino Tencalla. Brązowy posąg króla wykonał specjalnie sprowadzony z Bolonii Clemente Molli, a odlew z brązu oraz cztery tablice inskrypcyjne – królewski giser Daniel Tym. Władca został przedstawiony w archaizowanej zbroi i bogato dekorowanym płaszczu koronacyjnym, z koroną na głowie, w prawej dłoni trzyma szablę, w lewej – podtrzymuje oparty o cokół krzyż łaciński, prawą nogę opiera o hełm ze strusimi piórami; na piersiach ma order Złotego Runa. Posąg został odlany w całości. Na jego cokole umieszczono datę 1644 oraz nazwiska rzeźbiarza i odlewnika.
Od tamtego czasu pełni ważną funkcję, tutaj bowiem podczas wizyt zagranicznych często spotykają się przywódcy państw, składając kwiaty.
