Die 1624 (revera 2024) Anno Domini Iulii 26
In loco Iſʒkołθ´ in Palatinatus Polonici Novogardia Lituanica,
Ʒapiſuię piſmo owe ni ʒmuszany ni w uroieniu nękany, ieno ſe śmierci puſtem okiem nad głową, iże ſłowa wſʒytkie tu ukaʒane winny wżdy prawem być ſʒanowane. Ia Bartolomeuſʒ alias Bartoſ Kościuk woiſki nowogróθki herold wielki koronny y litewſki pan na Iſʒkołθi, Ʒubielewicʒach, Dąbrowie y ſkwaŗe nadaię w dniu mey śmierci wſie Iſʒkołθ´ y ſkwar Iemu Hrabiowſkiey Miłości Panu Konradowi Raθiwiłłowi, wieś Ʒubielewicʒe Iemu Xiążęcey Miłości Panu ſamuelowi Raθiwiłłowi, wieś Dąbrowę Ieś Panowi Olbrachtowi Łaſkiemu. ϴiałkę 14 mieſta Wilna oddaię w właſność zacnemu Panu Kaietanowi Merkuremu ſikorſkiemu. Wolą moią y prośba, by lądy Continensis de Iiuż oświetlić y odkrywać a uſʒanować iymię moie choćby ieno wſpomnieniem lichem ieślim ʒaſłużony, a ieślim nie niechay mię cienie chłoną. Pieniąθ darować w ras ſ Iſʒkołθią IHM Panu Konradowi by na tę że wieś pieniąθ móy wydał. Ʒ nią tako y wſʒytkie dobra inſʒe IHM daię, to ſą malowidła, ſʒabla, iacht olęderski y kſięgi. Niechay y Korneliuſʒa Maćkę IHM ſʒanuie iakom ia miał w ʒwycʒaiach. Niechay ciało moie ſpocʒnie w glebie cmentaŗa katolickiego iſʒkołθkiego.
In loco Iſʒkołθ´ in Palatinatus Polonici Novogardia Lituanica,
W woli właſney y ſ Bogiem we świadku y Panu nade duſʒą moią,
Ʒapiſuię piſmo owe ni ʒmuszany ni w uroieniu nękany, ieno ſe śmierci puſtem okiem nad głową, iże ſłowa wſʒytkie tu ukaʒane winny wżdy prawem być ſʒanowane. Ia Bartolomeuſʒ alias Bartoſ Kościuk woiſki nowogróθki herold wielki koronny y litewſki pan na Iſʒkołθi, Ʒubielewicʒach, Dąbrowie y ſkwaŗe nadaię w dniu mey śmierci wſie Iſʒkołθ´ y ſkwar Iemu Hrabiowſkiey Miłości Panu Konradowi Raθiwiłłowi, wieś Ʒubielewicʒe Iemu Xiążęcey Miłości Panu ſamuelowi Raθiwiłłowi, wieś Dąbrowę Ieś Panowi Olbrachtowi Łaſkiemu. ϴiałkę 14 mieſta Wilna oddaię w właſność zacnemu Panu Kaietanowi Merkuremu ſikorſkiemu. Wolą moią y prośba, by lądy Continensis de Iiuż oświetlić y odkrywać a uſʒanować iymię moie choćby ieno wſpomnieniem lichem ieślim ʒaſłużony, a ieślim nie niechay mię cienie chłoną. Pieniąθ darować w ras ſ Iſʒkołθią IHM Panu Konradowi by na tę że wieś pieniąθ móy wydał. Ʒ nią tako y wſʒytkie dobra inſʒe IHM daię, to ſą malowidła, ſʒabla, iacht olęderski y kſięgi. Niechay y Korneliuſʒa Maćkę IHM ſʒanuie iakom ia miał w ʒwycʒaiach. Niechay ciało moie ſpocʒnie w glebie cmentaŗa katolickiego iſʒkołθkiego.
(W wersji teraźniejszej języka polskiego.)
Wersja sprzed poprawki:
