Sankturarium Matki Bożej Jasielskiej

[Jakub Piotr Idyllicz]

Arcybiskup dochodząc do ołtarza, najpierw swoim dużym palcem niech uczynił znak krzyża samą wodą na środku ołtarza i powiedział:

Niech będzie uświęcony ten ołtarz w imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego.

— Amen! — odparł szlachcic, a wraz z nim setki wiernych, którzy w ścisku uczestniczyli w uroczystości.

[piwski]

Pan z Wami!

[Jakub Piotr Idyllicz]

— Y z duchem twoim. — pry wspólny głos, wydobywający się z każdego zakątka świątyni.

[piwski]

Poświęcenie ołtarza św. Eliasza

Następnie Arcybiskup po prawej stronie, potem po lewej, na czterech narożnikach ołtarza, hysopem niech pokropił ołtarz, a całość powtarzał aż siedem razy, śpiewająe antyfonę:

ARCYBISKUP ŚPIEWA

Na tym zakończyła się sama ceremonia poświęcenia nowego, niezwykle imponującego ołtarza bocznego w przesławnym jasielskim sanktuarium.

Jeśli Bóg W Trójcy Jedyny Prawdziwy da, będzie on służył sprawowaniu Najświętszej Ofiary kolejnym pokoleniom wierzących.

[Jakub Piotr Idyllicz]

Po zniknięciu kapłanów za drzwiami do zakrystii, ze świątyni poczęły wylewać się tłumy wiernych, zmierzających na upragniony spoczynek. Kiedy kościół powoli pustoszał, Idyllicz nadal spoczywał w swojej ławce, w zamyśleniu spoglądając na ołtarz, a w szczególności niewielką lilię, która górowała nad całym altarium. „Y wotum mey duszy przede mną się wznosi, a ia nim iakże przytłoczony.” pomyślał mimowolnie, powoli wykonując znak krzyża. Wstawszy z siedziska, miarowym krokiem udał się ku wyjściu ze świątyni, po chwili znikając gdzieś w ciemnościach.

[Wilhelm Zygmunt von Zugdam]

Wilhelm, Zygmunt von Zugdam, który również pozostał w świątyni, wstał i podszedł do ołtarza i położył na nim mniejszy Bursztynowy ołtarzyk z podobiznami Świętych Eliasza i Wojciecha. wokół świętych znajdował się napis: " Proroku Eliaszu z Wojciechem Świętym ochraniaj Gdańsk piękny."

[Michał Franciszek Lubomirski-Lisewicz]

Obecny na uroczystości Michał Lubomirski z podziwem obserwował obrzędy i pomyślał, że życie religijne w Rzeczypospolitej na nowo odżywa. Gdy już większość ludzi opuściła świątynię, uklęknął przy nowokonsekrowanym ołtarzu, chwilę się pomodlił w ciszy, a następnie powstawszy i udawszy się do głównej nawy, wyciągnął z torby zawiniętą w materiał różę, zaniósł ją Jasielskiej Pani i położył na poświęconym jej ołtarzu.