Bursztynowa Rezydencja.

[Wilhelm Zygmunt von Zugdam]

Jadalnia kamienicy.

[Wilhelm Zygmunt von Zugdam]

Po wielu dniach doprowadzono rezydencję do porządku. Nie ma już szczurów, myszy, owadów i pajęczyn. Zlikwidowano stare ptasie gniazda ptaków. Sprowadzono do kamienicy kota, gdyż ów zwierzak idealnie nadawał się do redukowania populacji powyższych sworzeń. Uporządkowano i wyczyszczono okna i parapety, zapaskudzone przez ptaki

[Wilhelm Zygmunt von Zugdam]

już można powiedzieć, że remont został zakończony. Wniesiono ostatnie meble, zawieszono obrazy i dokonano inne ostateczne poprawki. Kamienicę wyremontowano podobnie do zamku we Frydlandzie.



Jadalnia kamienicy.

[Kajetan Sikorski]

Doprawdy piękne wnętrza. Czy sam Pan je zaprojektował?

[Wilhelm Zygmunt von Zugdam]

Doprawdy piękne wnętrza. Czy sam Pan je zaprojektował?

Niestety nie ale bardzo, bo to frydlandzki zamek, który mi się spodobał.

[Kajetan Sikorski]

Doprawdy piękne wnętrza. Czy sam Pan je zaprojektował?

Niestety nie ale bardzo, bo to frydlandzki zamek, który mi się spodobał.

Nie znam takiej krainy. Musi to gdzieś na drugim końcu mikroświata?

[Wilhelm Zygmunt von Zugdam]

alternatywna czasoprzestrzeń, dość często się u mnie objawia.

[Wilhelm Zygmunt von Zugdam]

Wilhelm von Zugdam spędził wigilię po części ze swoją służbą, rozdając im drobne upominki. Z samego rana wygonił z kuchni wszystkie kucharki i samemu zabrał się za przygotowywanie świątecznych potraw, nie spodziewał się (o ironio) niespodziewanego gościa, ale mimo tego naszykował dla niego nakrycie przy stole.


Służba czekająca przy choince na von Zugdama.

[Benedykt Orański]

Gdy już mrok spowił ziemię, a ludność zaczynała wigilijną wieczerzę do Bursztynowej Rezydencji zapukał niespodziewany gość. Był to x. Krakowski z kościoła św. Mikołaja. Po uroczystych Nieszporach wyruszył do miasta gdzie chciał zobaczyć czy lud pamięta o zwyczaju dodatkowego nakrycia dla niespodziewanego gościa. Opatrzność poprowadziła go do rezydencji Mości Wilhelma

[Konrad Radziwiłł]

Po przybyciu niespodziewanego goscia wszyscy usiedli i kontynouwali konsumpcje 13 dań. Niespodziewanie otworzyły się drzwi, a w progu ukazał się sam Król Rzeczypospolitej, Konrad Radziwiłl. Przybył skromnie, bez straż, świty, oddziany w brązową szatę.
Dlugo sie z wszystkimi wital i składał życzenia w dzień urodzin Pana naszego.