II Synod Gnieźnieński

[Michelangelo Piccolomini]

Drodzy Bracia i Siostry!

Dzisiaj rozpoczynamy obrady II Synodu Gnieźnieńskiego. Choć pierwszy, który jako Severino Castiglioni zwołałem prawie dwa lata temu nie został zakończony, to z woli Jego Świątobliwości Piusa Leona I, jako Legat Patriarszy sterujący Kościołem w Rzeczypospolitej, zobowiązany jestem kolejny. Chciałbym, abyśmy w trakcie Synodu poruszyli problemy palące kraj. Podyskutowali, w jaki sposób Kościół Rotryjski może pomóc w rozwiązaniu trapiących Was kłopotów. Intencją Ojca Świętego jest, aby synody ustaliły relację między duchownymi, a wiernymi. Czego oczekujecie Bracia od Kościoła w swoim państwie? Co musi się zmienić?

Proszę też, abyście w tym wątku Bracia pisali swoje uwagi, propozycje tematów, które powinny zostać poruszone. W ten sposób zaczynamy nasze obrady. II Synod Gnieźnieński uważam za otwarty.

+ Michelangelo Piccolomini SJ
Legat Patriarszy w Rzeczypospolitej Obojga Narodów

[Wilhelm Orański]

Ekscelencjo Legacie,
Drodzy Bracia,

pytanie na podobę „czego oczekuje się od Kościoła” zadawano w Rzplitej wiele razy. Nie sądzę, by zmieniły się preferencje co do rodzaju aktywności duchownych. Oczekujemy pięknych ceremonii i uroczystości, organizowanych w miarę systematycznie oraz działań w sferze kultury. Tylko tyle i aż tyle.

[Maurycy Orański]

Otóż to. Ojcze.

[Michelangelo Piccolomini]

Ze swojej strony mogę to zapewnić, choć - jak zawsze powtarzałem - bardzo pragnąłbym, aby w RON posługiwał na stałe duchowny, który by pomagał chociażby w organizacji tego typu wydarzeń kulturalnych.

[August Medycejski]

Osobiście oczekiwałbym zbliżenia do święckich wiernych, dla których Kościół, powiedziałbym, że bardziej niż realnie, istnieje. Jako przykład podam sprawę z dyspensą dla Dworu, czyli zezwolenia na użycie tradycyjnego rytuału koronacji jednak bez odniesień do Boga i Kościoła. Odmówiono nam, choć przez grzeczność i szacunek do Stolicy Pawłowej wystąpiliśmy z oficjalną prośbą. Rytuały bowiem istnieją po to, by z nich korzystać. Zalecałbym Rotrii większą elastyczność i rezygnację ze zbytniego przywiązania do kwestii formalnych.

[Michelangelo Piccolomini]

Ale drodzy Bracia, przecież rezygnacja z wzmianek o Bogu i Kościele w rytuale, to rezygnacja z jego istoty, a więc całego rytuału.

[August Medycejski]

Nie powiedziałbym. Według mnie rytuał religijny, szczególnie w naszych, mikronacyjnych warunkach, nie może zostać sprofanowany (chyba że ktoś celowo by go zniekształcił, nie okazując mu i Stolicy Pawłowej szacunku). My okazaliśmy szacunek i chęć wykorzystania ceremoniału, z którego korzystamy od co najmniej koronacji Augusta Ludwika II. Tym dla nas jest rytuał i tradycja. Niewielkie zmiany, o których wspominałem, miałby być dostosowane do osoby Króla Jegomości, który nie jest wiernym rotryjskim.

[Michelangelo Piccolomini]

Rozumiem, przekażę te wszystkie uwagi Stolicy Apostolskiej. A jak widzicie Bracia rolę Kościoła w animacji życia kulturowego w RON?

[Michelangelo Piccolomini]

Czy chcielibyście Bracia jeszcze coś dodać?

[Enrique Sánchez Oviedo]

Wprawdzie nie jestem (przynajmniej na razie) obywatelem Rzplitej, ale przyszedł mi do głowy pewien pomysł, którym chciałbym się tutaj podzielić. Moim zdaniem można by utworzyć sieć parafii, na przykład po jednej w każdym z Miast Królewskich, do posługi w których wyznaczono by proboszczów, mających obowiązek na przykład raz w miesiącu celebrować uroczyście liturgię, lub przeprowadzić dowolne wydarzenie kulturalne. Ożywiło by to kulturę oraz życie religijne w Rzplitej.