Wielkie Księstwo Litewskie
Herb Wielkiego Księstwa
Flaga Wielkiego Księstwa
Czy wiesz, że...
Wycieczka po Litwie/Lietuva turas
Wycieczka po Wilnie
DZIEŃ I
Katedra św. Stanisława (Šv. Stanislovo ir Šv. Vladislovo arkikatedra bazilika) powstała w miejscu, które od zawsze było religijnym centrum Litwy. Najpierw znajdował się tu pogański gaj, w którym czczono Perkuna, najważniejszego litewskiego boga pogańskiego. Potem z fundacji Władysława Jagiełły w 1387 roku powstała tu pierwsza katedra chrześcijańska, kiedy to po chrzcie Litwy ustanowiono w Wilnie biskupstwo. Katedra przechodziła wiele renowacji po pożarach itp. Obecnie ma kształt wydłużonego czworoboku, zbudowana jest z cegły. Świątynia otoczona jest przez 11 kaplic. Wśród nich najokazalsza jest kaplica św. Kazimierza, zbudowana na wzór wawelskiej Kaplicy Zygmuntowskiej przez Wazów. W niej spoczywają relikwie św. Kazimierza królewicza, patrona Litwy. Tutaj także pochowany jest Aleksander Jagiellończyk, serce Władysława IV, oraz dwie żony Zygmunta Augusta - Elżbieta i Barbara Radziwiłłówna.
Baszta Giedymina jest pozostałością Zamku Górnego, wzniesionego przez Giedymina w połowie XIV wieku. Zamek spłonął w 1419 roku, ale odbudował go wielki książę Witold. Niestety z biegiem lat popadał w ruinę i do naszych czasów przetrwała jedynie jedna wieża, zwana właśnie basztą Giedymina. Na baszcie powiewają obecnie dwie flagi: Rzeczypospolitej i Litwy.
Ulica Zamkowa razem z ulicą Wielką i Ostrobramską jest uważana za historyczny zalążek miasta i najstarszy trakt komunikacyjny Wilna. Wzdłuż ulicy znajdziemy wiele zabytkowych kamieniczek.
Uniwersytet Litewski został założony w 1579 roku przez króla Stefana Batorego. Uczelnia z biegiem lat podupadała, w końcu została zamknięta. Kompleks zabudowań jest bardzo rozległy i reprezentuje wiele stylów, od gotyku po klasycyzm. Gmachy jego otacza 12 dziedzińców. Pierwszym rektorem uczelni był Piotr Skarga, znany kaznodzieja.
Kościół św. Jana zobaczyć możemy w zespole gmachów Uniwersytetu Wileńskiego. Zbudowany został w stylu gotyckim w 1426 roku, jednak od tego czasu stale go przebudowywano. Obecnie ma charakter barokowo-klasycystyczny. Wewnątrz znajduje się niezwykły ołtarz barokowy, złożony z 10 mniejszych.
Kościół Ducha Świętego powstał w połowie XVIII wieku. Ma bardzo ozdobne wnętrze. Umiejscowiony został między innymi budynkami, więc nie przyciąga specjalnie uwagi, niemniej warto zajrzeć do środka.
DZIEŃ II
Kościół św. Piotra i Pawła na Antokolu powstał prawdopodobnie już za czasów Jagiełły. Była to jednak świątynia drewniana, a obecna budowla murowana została ufundowana przez magnata Michała Kazimierza Paca w 1668 roku. Kościół przypomina watykańską bazylikę. Przykryty jest kopułą, ma barokową fasadę z dwoma, stosunkowo niskimi wieżami. Portal zdobiony jest puttem, antycznymi kolumnami, rodowym herbem Paców i szerokimi pasmami gzymsów.
Góra Trzykrzyska jest górą, na szczycie której stoją trzy białe krzyże. Miejsce osnute jest legendą - ponoć w czasach pogańskich zamordowano tu siedmiu misjonarzy, z czego trzech ukrzyżowano. Inna legenda mówi, że krzyże postawiono tuż po zaprowadzeniu chrześcijaństwa, aby były znakiem, że miasto zamieszkują chrześcijanie i aby nie atakowali go Krzyżacy. Jednakże fakty historyczne wskazują, iż krzyże powstały o wiele później niż sugerowałyby legendy, bo dopiero w XVII wieku.
Kościół św. Anny ulokowany jest w pobliżu dwóch innych świątyń: św. Michała i Bernardynów. Pierwsze informacje o tej świątyni pochodzą z roku 1501. Prawdopodobnie już wtedy budowla była murowana, chociaż posiadała drewniane stropy. Kościół zawsze budził podziw nawet u przybyszy z Europy Zachodniej. Szczególnie piękna jest fasada z trzema smukłymi wieżami. Kościół posiada tylko jedną nawę. Znajdują się w nim trzy XVII-wieczne ołtarze.
Ratusz wielokrotnie był przebudowywany, zmieniał się jego styl. Obecnie możemy podziwiać go jako budowlę w stylu klasycystycznym. Zdobi go przepiękna fasada i portyk z sześcioma kolumnami doryckimi. Ponoć sam król Stanisław August wyraził podziw dla projektu tej budowli.
Kościół św. Kazimierza to wzniesiona w latach 1605-1616 świątynia, wzorowana na kościele Il Gesù. Posiada jasną fasadę z dwiema bocznymi wieżyczkami. Posiada dnie nawy: główną i poprzeczną (transept). Nad miejscem ich przecięcia znajduje się kopuła z piękną koroną jagiellońską.
Ostra Brama powstała w XVI wieku jako jedna z dziewięciu miejskich bram. Jest to czworoboczny, wysoki obiekt, zamknięty polską attyką. Posiada wklęsły dach. Na attyce wśród ornamentów zdobniczych widnieją dwa gryfy, trzymające tarczę z litewskim herbem. We wnętrzu tej bramy znajduje się kaplica Matki Boskiej Ostrobramskiej. Obraz datowany jest na XVI/XVII wiek. Widnieje na nim Matka Boska, jednakże bez Dzieciątka Jezus. Głowę ma pochyloną w prawo, ręce na piersi, złożone do modlitwy.
Cerkiew Świętego Ducha powstała w XVII wieku, ale obecny wygląd został jej nadany ostatecznie w wieku XVIII. Cechuje ją bogata ornamentyka stiukowa i potrójny rokokowy ikonostas. Wnętrze pełne jest przepychu.
Cerkiew Świętej Trójcy charakteryzują zielone kopuły. Ma ona trzy nawy i trzy absydy. Zdobią ją dwie wieżyczki, wystrój rokokowy i brama główna, czyli Wrota Bazyliańskie.
Wycieczka po Trokach
Idealnie miejsce na wypoczynek; trzy jeziora okalające miasto zapewnia idealne miejsce wyciszenia.
Zamek jest główną atrakcją Trok dla tych, którzy lubują się w historii. Zachowany w stylu gotyckim, zbudowany z czerwonej cegły, położony jest na wyspie. Wzniósł go książę Witold, ale nie był zbyt długo fortecą obronną. Rezydowali tu czasem wielcy książęta, później jednak przenieśli się do Zamku Dolnego w Wilnie. Budowla została zniszczona w czasie różnych najazdów (m.in. moskiewskich), jednak za czasów Augusta IV przywrócono jej utraconą świetność i blask. Obecnie panem zamku jest xiążę Marek Wiktorowicz, a jego bramy otwarte są dla podróżników.
Nieopodal na półwyspie między jeziorami Bernardyńskim i Galva leżą ruiny innego zamku, wzniesionego przez Kiejstuta. Niestety, budowla zniszczona przez Rosjan w XVII wieku nie doczekała się odbudowy, jednak warto poruszyć wyobraźnię wizytą w ruinach.
Troki są ważnym ośrodkiem Karaimów. Lud ten pochodzi z Krymu, skąd sprowadził go na Litwę książę Witold. Do dziś zachowują własny język, zwyczaje i religię, wywodzącą się z judaizmu. Nie przyjmują nowych wyznawców, przez co ich liczba maleje z roku na rok. Przy ulicy Karaimskiej możemy zobaczyć ich charakterystyczne domki, świątynię (kenesę) i restauracje, gdzie warto skosztować ich dań - jak np. kibiny.
Niedaleko Trok leżą Rumszyszki, gdzie warto odwiedzić skansen. Prezentuje średniowieczne, chłopskie chaty, ich zwyczaje i folklor Litwinów.
Wycieczka po Kownie
Kowno przez pewien czas pełniło właściwie rolę stolicy Wielkiego Księstwa - za czasów saskich rezydował tutaj bowiem namiestnik króla, który tak sobie upodobał otoczenie miasta, że tu ustanowił realną stolicę. Kowno jest bowiem otoczone przez pola, łąki i lasy - typowy krajobraz litewski, ale szczególnie malowniczy wokół dużego miasta. Obecnie panem miasta jest xiążę Marek Wiktorowicz.
Dom Perkuna jest pierwszym obiektem, który będziemy podziwiać w Kownie. Zbudowany w stylu gotyckim uległ zniszczeniu, jednak odbudowano go w tym samym stylu, najwierniej jak można było. Wtedy to dawny spichlerz zaczął być nazywany Domem Perkuna, najwyższego boga pogańskiej Litwy. Wewnątrz urządzono małe muzeum, prezentujące znaleziska archeologiczne z najdawniejszych czasów.
Charakterystycznym dla Kowna obiektem jest biały, smukły ratusz z wysoką wieżą. Obiekt ten, zwany Białym Łabędziem, jest przykładem architektury baroku, jednak już z klasycystycznymi dodatkami. Obecnie rezydują tu władze miasta naznaczone przez jego Pana, ów pan, a czasem sam król.
Kowno, podobnie jak Troki, również posiadają swój zamek. Wzniesiony w XIII wieku miał bronić przeprawy przez rzekę, gdyż powstał w miejscu ujścia Wilii do Niemna. Został zniszczony przez Krzyżaków, potem odbudowany.
Katedra św. Piotra i Pawła jest gotycką budowlą, która jednak zatraciła już pierwotne, gotyckie cechy. Mimo wszystko warto do niej wstąpić, chociażby po to, aby podziwiać piętrowy główny ołtarz i dziewięć ołtarzy bocznych. Przy katedrze wznosi się też licząca 55 metrów wysokości dzwonnica.
W Pożajściu, niedaleko Kowna, znajduje się godny uwagi klasztor Kamedułów. Pochodzi z XVII wieku. Świątynia, która wznosi się obok niego, ma wezwanie św. Romualda i Katarzyny de Pazzi, a ufundował go kanclerz wielki litewski Krzysztof Pac, który przypisywał sobie pokrewieństwo ze świętą patronką.
Copyright © Marcos de Zepp, Designed by Alpha Studio - darmowe szablony